Kościół filialny p.w. Św. Jana Nepomucena.
Kościół św. Jana Nepomucena, wzniesiony w latach 1741- 47 wg projektu Columbaniego, murowany z mansardowym dachem i z wyposażeniem wnętrza, położony na wyspie z dojściem przez most. Kościół wzniesiony z fundacji Tomasza i Teresy z Michowskich Zamoyskich, początkowo używany jako kaplica z czasem powiększony o boczne skrzydła. O szczególnych wartościach zabytkowych kościoła decyduje późnobarokowa architektura oraz XVIII-wieczne polichromie Łukasza Smuglewicza.

Cmentarz przy kościele filialnym p.w. Św. Jana Nepomucena z drzewostanem, stawem, wyspami z XVIII w

Dzwonnica drewniana.
Dzwonnica drewniana wieżowa, wzniesiona w 1 ćw. XX w.

Figura Matki Boskiej z Lourdes
kamienna, z 1905 r, projekt - B. Madeyski.

Część układu przestrzennego
Część układu przestrzennego z XVIII-XIX W, wraz z istniejącą zabudową, zadrzewieniem, wodami, ciągami komunikacyjnymi oraz ukształtowaniem krajobrazu terenu. Obszar objęty ochroną konserwatorską stanowi pozostałość d. rezydencji Zamoyskich z k. XVI w. Po przeniesieniu do Zwierzyńca ok. 1820 r. Zarządu Ordynacji ukształtował się układ przestrzenny komponowany w nawiązaniu do naturalnych warunków fizjograficznych terenu. Zachowany do dziś bez większych zmian układ ten tworzy panoramę Zwierzyńca o szczególnych walorach. Jest przykładem przemyślanego planowania przestrzennego założeń pałacowo -parkowych z pocz. XIX w. nr w rejestrze zabytków : Z A/185

Zespół Zarządu Ordynacji Zamojskiej - gmach główny.
Zespół Zarządu Ordynacji Zamojskiej - gmach główny z 2 ćw. XIX w - obecnie szkoła, późnoklasycystyczny murowany, otynkowany, wzniesiony na planie prostokątnym. Piętrowy. Oś środkowa fasady wyodrębniona pozornym ryzalitem z portykiem toskańskim zwieńczonym trójkątnym szczytem. Fasada trzynastoosiowa z otworami okiennymi zwieńczonymi odcinkami gzymsów na parterze i trójkątnymi szczytami na piętrze. Dach dwuspadowy z trójkątnymi szczytami nad elewacjami bocznymi. Wewnątrz, na osi głównej trzybiegowa, reprezentacyjna klatka schodowa z żeliwnymi elementami dekoracyjnymi. Nr w rejestrze zabytków Z A/324.

Zespół Zarządu Ordynacji Zamojskiej - budynek boczny.
Zespół Zarządu Ordynacji Zamojskiej - budynek boczny, późnoklasycystyczny murowany, otynkowany, wzniesiony na planie prostokątnym. Piętrowy z 2 ćw. XIX w - obecnie internat. Nr w rejestrze zabytków Z A/324.

Zespół Zarządu Ordynacji Zamojskiej - budynek boczny tzw. "Prałatówka".
Zespół Zarządu Ordynacji Zamojskiej - budynek boczny tzw. "Prałatówka", murowana, z 1 ćw. XIX w. - obecnie mieszkania. Budynek wzniesiony szczytowo do ul. Browarnej. Wzniesiony na planie prostokąta, parterowy, częściowo podpiwniczony, nakryty dachem dwuspadowym ze szczytami. Obiekt późnoklasycystyczny z trzynastoosiowymi dłuższymi elewacjami. Układ wnętrza dwutraktowy z wejściami na każdej elewacji Nr w rejestrze zabytków Z A/324.

Zespół Zarządu Ordynacji Zamojskiej - oficyna pn.
Zespół Zarządu Ordynacji Zamojskiej - budynek boczny, murowany, z poł. XIX w. - obecnie świetlica i stołówka. Nr w rejestrze zabytków Z A/324. Budynek usytuowany szczytowo do ul. Browarnej, parterowy, na planie prostokąta, częściowo podpiwniczony, fasada pół. trzynastoosiowa, elewacja płd. dwunastoosiowa z wejściem głównym, elewacja od ul. Browarnej z ryzalitem zwieńczonym trójkątnym szczytem, z wejściem na osi. Układ wnętrza dwutraktowy, wielodzielny z nowszymi podziałami, w części zach. z korytarzem na osi.

Zespół Zarządu Ordynacji Zamojskiej - oficyna zach.
Zespół Zarządu Ordynacji Zamojskiej - oficyna zach., murowana, z 1 ćw. XIX w - obecnie internat. Nr w rejestrze zabytków Z A/324. Usytuowany w płd. - wsch. części zespołu, późnoklasycystyczny, parterowy, na planie prostokąta. Od zach. na osi portyk czterokolumnowy z ryzalitem podtrzymujący fronton. Elewacje trzynastoosiowe, z otworami okiennymi w obramieniach profilowanych z naczółkami. Układ wnętrza dwutraktowy z wejściami na wszystkich ścianach.

Zespół Zarządu Ordynacji Zamojskiej
- założenie zieleni z układem wodnym z XVIII w. Nr w rejestrze zabytków Z A/324.

Zespół Rezydencji Plenipotenta Ordynacji
- willa murowana, wzniesiona na planie prostokąta, na wysokim podmurowaniu, elewacje dłuższe pięcioosiowe, boczne trzyosiowe. Układ wnętrza dwutraktowy z dwiema klatkami schodowymi wielodzielny. Budynek oszalowany z zewnątrz deskami ze snycerką , z kond. podpiwn. z mieszk. poddaszem , z zachowanym wystrojem arch wewnątrz ( gzymsy, kominki) , wzniesiona w latach 1889-90 - obecnie siedziba RPN. Nr w rejestrze zabytków : Z A/172.

Zespół Rezydencji Plenipotenta Ordynacji
- wozownia murowany z kamienia, parterowy, przekryty dachem dwuspadowym z lukarnami, z końca XIX w. Nr w rejestrze zabytków Z A/172.

Zespół Rezydencji Plenipotenta Ordynacji
- budynek studni, drewniany z końca XIX w. Nr w rejestrze zabytków Z A/172.

Zespół Rezydencji Plenipotenta Ordynacji
- usytuowany na skarpie obok browaru z reprezentacyjnym bocznym podjazdem. Pierwotnie w skład zespołu wchodziły: pałac, domek stróża, stajnia, wozownia, kurnik, studnia, zegar słoneczny, urządzenia gimnastyczne, otoczenie z drzewostanem, z końca XIX w. Nr w rejestrze zabytków Z A/172.

Browar, murowany - 1806 r.
Nr w rejestrze zabytków A/392. Bryła głównego budynku założona na planie podkowy z asymetrycznym budynkiem suszarni słodu, z kominem. Obiekt trzykondygnacyjny, boniowany, otynkowany, nakryty dachem dwuspadowym o pokryciu blachą. Otwory okienne zakończone półkoliście, na ostatniej kondygnacji z opaskami. Wewnątrz mieszczą się urządzenia warzelni, suszarni słodu, fermentownia, słodownia, magazyny i urządzenia towarzyszące. Za budynkiem głównym - kotłownia, budynki warsztatowe i towarzyszące.

Portiernia browaru, murowana
- 2 ćw. XIX w. - obecnie sklep. Nr w rejestrze zabytków A/392. Obiekt wzniesiony na rzucie kwadratu, parterowy, z rustykalnymi pilastrami, nakryty dachem czterospadowym.

Regionalny Bank Genów
- budynek murowano - drewniany z 1896 r. Nr w rejestrze zabytków Z A/394. Obiekt piętrowy, murowany z cegły i kamienia, nietynkowany, z dekoracją ceglaną, wzniesiony na rzucie prostokąta, elewacje zwieńczone trójkątnymi szczytami, nakryty dachem dwuspadowym o konstrukcji stolcowej, podbitym blachą. Elewacje wsch. i zach. pięcioosiowe ujęte narożnymi lizenami ceglanymi, kondygnacje oddzielone schodkowym fryzem ceglanym. Wewnątrz urządzenia wyłuszczarni nasion szyszek leśnych i regionalny bank genów.

Cmentarz grzebalny
- najstarsza część - XIX w. Nr w rejestrze zabytków Z A/508.

Cmentarz żydowski
- nieczynny - 1 p. XIX w. Nr w rejestrze zabytków Z A/480.

Borek
Borek to część Zwierzynca, która została wybudowana w krótkim czasie na przełomie lat 20 i 30 XX wieku. Do dziś przetrwało 71 starych drewnianych domów, położonych przy 6 ulicach. Najbardziej intrygującą z nich jest ulica Wąska, przy której ciągle jeszcze obecne są kilmaty dwudziestolecia międzywojennego. Drugie duże zgrupowania architektury drewnianej to Rudka, gdzie zachowało się 66 starych chałup. Ogółem w Zwierzyńcu znajduje się 234 starych, najczęściej przedwojennych domów, wykonanych z drewna. Przed 1944 roku było ich znacznie więcej, jednak w czasie tzw. wyzwalania sporo budynków drewnianych spłonęło, zwłaszcza w okolicach Rynku i ul. Partyzantów. Niemal w całości spłonęła żydowska dzielnica, zwana Palestyną.